Pierwsza rzecz – nie wszystkie czcionki, którymi można pisać we Writerze mają litery z polskimi „ogonkami”. Wybierając krój, którego jeszcze nie używałeś, musisz sprawdzić, czy są w nim literki takie jak ą, ć, ę, ł itd. Bardzo często okazuje się, że ładna czcionka nie ma polskich liter, a Writer pożycza je z innego kroju.
Literka Ź z „zapożyczonej” czcionki może wyglądać bardzo podobnie do literki Z aktualnie używanego fontu i o tym fakcie możesz dowiedzieć się już po wysłaniu ważnego dokumentu.
Warto być nieufnym wobec używanych po raz pierwszy fontów, żeby uniknąć wpadki. Wyobraź sobie, że odpowiadasz za przeglądanie życiorysów w firmie i przeglądasz właśnie jeden z nich, w którym ktoś chwali się biegłą obsługą programów biurowych. Wszystko jest napisane wyszukaną czcionką, ale niektóre polskie literki wyglądają inaczej niż pozostałe. Nie uznałbyś tego za niedbalstwo?
Druga rzecz – bywa, że trzeba coś napisać w języku obcym. Jeżeli są to pojedyncze słowa, nie ma problemu, żeby Writer je podkreślał czerwoną linią. Jeżeli to cały akapit, byłoby to irytujące, a dodatkowo utrudniałoby to wychwycenie literówek.
Możesz wskazać Writerowi, który fragment jest w obcym języku. Przestanie wtedy go podkreślać jako błędny, a dodatkowo sprawdzi pisownię. (Pod warunkiem, że słownik dla danego języka został zainstalowany).
Napisz coś po angielsku np. I love potatoes, zaznacz, u góry wejdź w Format | Znak, a w nowym oknie przejdź do zakładki Czcionka. Jest tam lista Język (zapewne z zaznaczonym polskim) – kliknij na niej i odszukaj angielski.
Tak zmienia się język dla fragmentu tekstu. Jeżeli chcesz zmienić go dla całego dokumentu, musisz na górze wejść w Narzędzia | Język | Dla całego tekstu | Więcej. W nowym oknie odszukaj Domyślny język dokumentów i przy Zachodnich wybierz inny.
Poprzednia strona: Menu Format
Następna strona: Dodawanie fontów
Zostaw Komentarz