Zacznijmy od wyjaśnienia, że klawisz Enter służy do tworzenia nowego akapitu. Często spotykanym błędem jest korzystanie z niego, aby zejść do nowej linii, kiedy w starej brakuje miejsca. Tak się robiło kiedyś, ale na maszynie do pisania. Programy takie jak Writer czy Word automatycznie łamią wiersze– tzn, przerzucają kolejne słowa do nowego wiersza, kiedy w starym już się nie mieszczą.
Jeżeli, dla przykładu, ktoś napisał akapit, składający się z pięciu linii, które samodzielnie Enterem przerywał, to komputer widzi pięć akapitów jednowierszowych. Jest to istotna informacja, ponieważ na tak poćwiartowanym akapicie nie będzie można wykonać poprawnego formatowania. Może nie zadziałać justowanie, wcięcie pierwszego wiersza, a przy zmianie rozmiaru czcionki, może się zdarzyć, że część wierszy będzie się kończyć w losowych miejscach.
Ćw.1 – nieprawidłowe łamanie tekstu
- Przepisz pierwszy akapit pamiętając, aby w momencie kiedy kończy się miejsce w wierszu, samodzielnie schodzić do następnego za pomocą Entera.
Ćw.2 – prawidłowe łamanie tekstu
- Poniżej napisz jeszcze raz ten sam akapit, ale tym razem niech komputer sam łamie wiersze (po prostu pisz i nie przejmuj się resztą).
Ćw.3 – zmiana czcionki
- Zaznacz oba akapity i zmień rozmiar czcionki na ósemkę.
Dolny akapit, w którym program przełamywał wiersze, po zmianie czcionki został ułożony na nowo. Górny, w którym samodzielnie trzeba było schodzić do nowego wiersza, jest źle ułożony. To dlatego, że program widzi tam kilka oddzielnych akapitów i nie połączył ich w jeden przy zmianie wielkości liter.
Poprzednia strona: Wprowadzenie do akapitów
Następna strona: Znaki niedrukowalne
3 Odpowiedzi
hajok
zajefajnie
Anonim
ddddddd
dd
ddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddddd